Czym jest kawecan?
Kawecan to rodzaj ogłowia bezwędzidłowego, którego nachrapnik posiada zazwyczaj trzy pierścienie do przypinania lonży i/lub wodzy. Nachrapnik oferowanych przez The Art of Riding Store kawecanów zawiera wewnątrz łańcuch podobny do rowerowego, który dostosowuje się do kształtu nosa konia i pozwala na precyzyjne przekazywanie pomocy. Łańcuch rowerowy, hmm, to brzmi dość nieprzyjemnie, prawda?! Łańcuch w nachrapniku kawecanów Marjoman jest wyściełany miękką gąbką i obszyty przyjemną w dotyku, olejowaną skórą, przez co jest dobrze tolerowany nawet przez wrażliwe konie (Ryc. 1). Więcej o rodzajach kawecanów dostępnych na rynku możecie przeczytać w poprzednim poście na moim blogu: https://theartofridingstore.com/pl/blog/news/rodzaje-kawecanow-i-na-co-nalezy-zwrocic-uwage-przy-ich-wyborze
Ryc. 1 Miękki nachrapnik kawecanu z łańcuchem Marjoman jest odpowiedni nawet dla wrażliwych koni.
Do czego służy kawecan?
Kawecan stosuje się do pracy z ziemi, lonżowania, pracy w ręku, pracy na długich wodzach i do jazdy. Jest on niezbędnym narzędziem podczas lonżowania i razem z mową ciała i sygnałami dawanymi bacikiem w kierunku kłody konia (tam gdzie znajdowałaby się wewnętrzna łydka jeźdźca) pozwala na uzyskanie prawidłowego ustawienia i zgięcia oraz głębszego wkraczania wewnętrznej zadniej nogi bez użycia wodzy pomocniczych ani innych patentów. Może on być również stosowany podczas ćwiczeń w zebraniu. Na tym etapie treningu, często stosuje się także semi-kawecan w połączeniu z ogłowiem munsztukowym.
Kawecan może być też z powodzeniem wykorzystywany jako ogłowie bezwędzidłowe podczas jazdy i ja osobiście jeżdżę na kawecanie nawet w teren.
Do czego służą trzy pierścienie kawecanu?
Środkowy pierścień kawecanu służy do przypinania lonży lub liny do pracy z ziemi, dwa zewnętrzne pierścienie służą do przypinania wodzy przy pracy w ręku (idąc na wysokości kłębu konia), podczas jazdy lub pracy na długich wodzach. Zewnętrzne pierścienie nie służą do przypinania wodzy pomocniczych.
Jak działa kawecan?
Nachrapnik kawecanu oddziałuje bezpośrednio na nos konia, a nie jak wędzidło na jego żuchwę (Ryc. 2.). Poruszając nosem konia mamy bezpośredni wpływ na potylicę konia (tzn. staw potyliczno-szczytowy pomiędzy kością potyliczną czaszki konia, a pierwszym kręgiem szyjnym) i możemy poprosić konia o ustawienie w potylicy, a jeśli koń jest przepuszczalny to także o zgięcie boczne.
Często spotykanym błędem przy proszeniu o ustawienie w potylicy, jest zbyt mocne zginanie szyi konia do wewnątrz (overbending). Jeśli tak zrobicie, to nie uzyskacie prawidłowego zgięcia, a koń, aby utrzymać równowagę, będzie zmuszony do nadmiernego obciążenia zewnętrznej łopatki.
Ryc. 2 Struktury anatomiczne biorące udział w prawidłowym ustawieniu. Kawecan oddzałuje bezpośrednio na nos konia, a przez to na potylicę konia.
Jak uzyskać prawidłowe ustawienie i zgięcie pracując na kawecanie?
Pracę nad ustawieniem i zgięciem przy użyciu kawecanu można rozpocząć w stój od poproszenia konia o obniżenie głowy i otwarcie stawu potyliczno-szczytowego (czyli nos do przodu znacznie przed pionem), aby żuchwa, która będzie w ustawieniu przesuwać się na zewnątrz, nie była blokowana przez skrzydła kręgu szczytowego (atlasu). Jak to wygląda w praktyce, możecie zobaczyć na filmie holenderskiej trenerki Academic Art of Riding, Ylvie Fros: https://www.youtube.com/watch?v=uUYDZICKU7M
Zwróćcie uwagę jak na powyższym filmie widać przepuszczalność konia: prośba o ustawienie w potylicy przekłada się na zgięcie boczne, rotację kłody do wewnątrz (wewnętrzne żebra obniżają się) i przesunięcie wewnętrznego biodra do przodu.
Jeśli koń nie rozumie działania ręki na kawecanie proszącej o zejście w dół to można się początkowo wspomóc smaczkami. Obniżenie głowy wymaga od konia nie tylko rozluźnienia fizycznego, ale też psychicznego i jest oznaką jego zaufania do nas. Nigdy nie próbuj uzyskać ustawienia siłą, bo jedyne co napotkasz to opór konia. Więcej na ten temat możecie przeczytać w poniższym wpisie na blogu Bettiny Biolik https://beeandthehorse.com/2015/01/18/stretching-forward-down-a-little-exercise-with-big-effects/ . Jeśli potylica jest rozluźniona i otwarta to podczas przesuwania nosa konia do wewnątrz, żuchwa przesunie się pod skrzydłami kręgu szczytowego na zewnątrz i uzyskamy prawidłowe ustawienie. Jeśli pracujemy na wędzidle i np. lonżujemy na nim konia z lonżą przypiętą do wewnętrznego pierścienia, to dając sygnał ręką do wewnątrz przesuwany żuchwę do wewnątrz (a nie jak należy na zewnątrz), przez co nie jesteśmy w stanie uzyskać prawidłowego ustawienia ani zgięcia (będzie to np. prowokowało konia do przesunięcia zewnętrznego biodra do przodu i uciekania zadem, więc o prawidłowym zgięciu i głębszym wkraczaniu pod kłodę nie ma mowy). Ucząc konia z wykorzystaniem kawecanu możemy ćwiczenia w stój kontynuować w ruchu idąc blisko konia tyłem lub przodem (praca z ziemi), a następnie (gdy koń nie wymaga tak dużego wsparcia z naszej strony w uzyskaniu ustawienia i zgięcia) w pewnej odległości (lonżowanie). Bardzo przydatną cechą kawecanu jest to, że mając lonże lub linę przypiętą do środkowego pierścienia możemy płynnie, bez przepinania lonży zmieniać kierunki podczas treningu.
Na poniższym filmie możecie zobaczyć Bettinę Biolik ( jedyną certyfikowaną trenerkę Academic Art of Riding w Polsce) podczas pracy z ziemi na kawecanie ze swoim młodym koniem Minorem https://youtu.be/9csJGDUIsUQ
A na tym filmie Bettina pokazuje podstawowe ćwiczenia z ziemi z bardziej zaawansowanym koniem Weto https://www.youtube.com/watch?v=uKzBlPKE8J0
Jak zacząć pracę z młodym koniem na kawecanie?
Zanim poprosicie młodego konia o ustawienie i zgięcie, należy popracować nad podstawową komunikacją z koniem z ziemi, ćwiczyć płynne prowadzenie, zatrzymania, ruszanie, zmiany kierunku i tempa. Te podstawowe ćwiczenia można wykonywać na katarze lub kawecanie. Gimnastyczną pracę z ziemi na kawecanie zaczynamy zazwyczaj nie wcześniej niż u koni trzy i pół a nawet czteroletnich. Pozwala ona przygotować konia fizycznie i mentalnie do pracy z siodła oraz nauczyć go pomocy dawanych za pośrednictwem kawecanu, co znacznie ułatwi późniejszą komunikację z siodła. Ponadto dla koni do piątego-szóstego roku życia, kiedy kończy się zazwyczaj wymiana zębów mlecznych na stałe, praca na kawecanie bez wędzidła jest lepszym rozwiązaniem ze względu na zwiększoną w tym okresie wrażliwość pyska konia. Pamiętając o tym, i wprowadzając wędzidło dopiero po zakończeniu wymiany uzębienia, możemy zapobiec problemom w jego akceptacji przez konia.
Podczas zajeżdżania konia warto przez jakiś czas pracować w dwie osoby, jedna osoba siedzi na koniu i trzyma wodze przypięte do zewnętrznych pierścieni kawecanu, a druga osoba ma lonżę przypiętą do środkowego pierścienia kawecanu. Pozwala to na stopniowe przejmowanie pomocy dawanych przez lonżującego tymi dawanymi przez jeźdźca. Praca w dwie osoby z użyciem kawecanu sprawdzi się też świetnie podczas treningów dosiadowych lub szkoleniu z siodła bardziej zaawansowanych elementów, które koń przyswoił sobie dobrze z ziemi.
Podsumowując:
· kawecan działa na nos konia, a nie jak wędzidło na jego żuchwę
· kawecan służy do pracy z ziemi w tym lonżowania, pracy w ręku i do jazdy
· pozwala on, w odróżnieniu od wędzidła, na uzyskanie prawidłowego ustawienia i zgięcia nawet podczas lonżowania
· pracując na kawecanie można płynnie zmieniać kierunki bez potrzeby przepinania lonży
· gimnastyczną pracę na kawecanie można rozpocząć z koniem trzy i pół, a nawet czteroletnim
· kawecan może być używany u koni nawet w okresie wymiany uzębienia, kiedy wędzidło może nie być dobrze akceptowane
· kawecan świetnie sprawdzi się przy zajeżdżaniu koniu, szkoleniach dosiadowych, nauce bardziej zaawansowanych elementów z siodła
Mam nadzieję, że ten wpis będzie dla was przydatny. Życzę udanych i rozluźnionych treningów.
Comments (0)